Tekstovi autora: XXZ magazin

Genijalna, a nedovoljno popularna i hvaljena komedija „Crazy Ex-Girlfriend“ vratila se 13. oktobra bolja i luđa nego ikad. Treću sezonu dočekala je zahvaljujući nagradama i odličnim kritikama stručnjaka, ali i hard core fanovima. Svaka epizoda ove serije sadrži nekoliko originalnih songova savršeno uklopljenih i u priču i popularnu kulturu. Pesme parodiraju muzičke žanrove, izvođače, estetiku spotova. Iza njih stoji autorka serije Rachel Bloom, koja je u „Crazy Ex-Girlfriend“ uspela da ispolji ne samo svoje mnogobrojne talente, već i znanje, smisao za humor i ljubav prema mjuziklu

Trans osoba Kristine Marie Jentoft prošla je tranziciju iz muškarca u ženu, a norveškoj javnosti poznata je iz rijalitija “Mlade majke”. U junu 2015. godine proglašena je za “Gej mis Norveške”, na izboru koji se održava u okviru Oslo Prajda. Budući da je iznenađena činjenicom da se društvo prema njoj odnosi drugačije od kada je žena, odlučila je da o tome piše, te se tim problemom bavi i u ovom tekstu.

Kao „neprirodni osjećaj“, nacionalsocijalistički liječnici homoseksualnost su smatrali „izlječivom“ , no u praksi homoseksualci nisu upućivani u liječničku terapiju već sve više u koncentracione logore (oznaka: ružičasti trokut), gdje je pojedinim slučajevima Vođa Jurišne vrste Reicha (SS) provodio „ispite odricanja“ (npr. 1944. u Ravensbrücku), prilikom kojih je ustanovljavano tko „je dopuštao da ga golicaju djevojčure“ i mogao biti otpušten iz uzništva kao „ne doista homoseksualan“.

Izdavačka kuća Partizanska knjiga objavila je pre nekoliko nedelja prvi roman našeg saradnika Dragoljuba Stankovića "Beogradski kiklop". Ranije smo Stankovića znali kao odličnog pesnika, književnog kritičara i angažovanog komentatora parakulturnih događaja, a sad ga upoznajemo i kao vrsnog pripovedača. U "Beogradskom kiklopu" Stanković je zaronio u mračne devedesete, u olovne godine koje je književnom alhemijom pretvorio u zlato izbrušenog proznog stila. Prenosimo delove pogovora koji su pisali urednici Partizanske knjige Vladimir Arsenić i Srđan Srdić, kao i uvodno poglavlje romana pod naslovom "Srce Kiklopa"

Radoznala trojka iz Srbije (D. Luković - S. Dančetović - P. Luković) deset dana neočekivanog godišnjeg odmora odlučila je da provede u Albaniji, preciznije u Ksamilu, na samom jugu ove drage nam države. Budući da reči nisu dovoljne da opišu kako izgledaju Ksamil i njegove čuvene peščane plaže, posegli smo za fotografijama - tek da osetite dašak atmosfere u ovoj oazi mira na preslanom Jonskom moru. Kako je glavna turistička sezona prošla, septembar je zahvaljujući prelepom vremenu otvorio vrata posebnom privatnom ugođaju - bez gužve, vike, haosa i turista. Uz obaveznu parolu: u Ksamil se uvek vraća! Garantujemo!  

U objavljenim memoarima „Konclogor na Savi“ Ilije Jakovljevića, advokata, pisca i člana Hrvatske seljačke stranke koji je robijao tokom 1941. i 1942. godine u zatvorima NDH, postoji svedočenje o tome da se u zatvoru upoznao sa jednim homoseksualcem. On navodi kako je upoznao “muškarca ljubitelja muškog tela” i da su se brzo sporazumeli o obostranom “paktu o nenapadanju”. Ovo pominjanje “muškarca ljubitelja muškog tela” ne implicira direktno na činjenicu da je čovek homoseksualnih sklonosti bio na robiji zbog svoje seksualne prirode, ali ostavlja tu mogućnost otvorenom.

Na današnji dan 1854. godine u Šarlevilu (Charleville-Mézières), gradiću na severu Francuske, rođen je veliki pesnik Artur Rembo (Jean Nicolas Arthur Rimbaud). Rastao je u porodici bez oca, pod tutorstvom prestroge i neosetljive majke. Od najranijih školskih dana pokazao je izuzetnu darovitost dobijajući nagrade iz književnosti i prevođenja i pišući, sa velikom virtuoznošću, pesme na latinskom jeziku. Sa petnaest godina dobio je prvu nagradu na konkursu za sastav napisan na latinskom. Tim povodom direktor škole je rekao: "U glavi ovog deteta ne nastaje ništa banalno. On će biti genije ili Zla ili Dobra".

Njezinu privlačnost povećavalo je i to da je, unatoč aktualnim zajedničkim crtama, ipak bilo jasno da se neće vezati niti s jednim od njih. Uz svu naklonost koju je osjećala prema njima, zadržala je pravo da se u određenom trenutku okrene i nastavi svoj život u vlastitoj režiji. Za tu samostalnost i neovisnost nikakva joj cijena nije bila previsoka. Stoga su je i označavali kao femme fatale ili pak kao ženu koja muškarce skuplja poput trofeja. No u njoj su vidjeli i muzu koja je posjedovala iznimnu sposobnost te povoljno utjecala na muškarce oko sebe tako da su oni nekoliko mjeseci nakon susreta s njom na svijet donijeli svoje duhovno dijete.

Da je moguće uspešno se pozabaviti problemima savremenog života, a iz specijalizovanog ugla, pokazuje i, druga po redu, serija radionica koje kombinuju tekovine telesne i art terapije, a namenjena je onima koji žele da savladaju osnove sebe. Za telesnu terapiju zadužena je Andrijana Kovandžić, diplomirani andragog i telesni psihoterapeut pod supervizijom, dok se za deo koji uključuje art terapiju postarala Mina Aleksić, akademska slikarka, art terapeutkinja i instruktorka Yoge.

Sadašnjost, ako želi da stigne do budućnosti, podrazumeva uključivanje svih kulturoloških elemenata u proces zaključivanja o svetu koji nas okružuje. “Secret Hero Life – Pop icons” je serija pop-art portreta francuskog dizajnera Grégoira Guillemina, koja za subjekte uzima superheroje, te junake iz bajki. Poznavanje ovakvih entiteta tokom odrastanja gradi odnos, te verovanje da "savršeno" postoji, i da kao takvo ne priznaje slabosti "običnog" čoveka. Moderna kultura već neko vreme u svoje sadržaje uključuje elemente koji podrazumevaju slabost, te demistifikuju popularne junake, pretvarajući ih u bića nesavršenosti. Na kraju krajeva, iza svakog običnog života krije se jedan superheroj.

"Iz Vašeg pisma sam zaključio da Vam je sin homoseksualac. Zanima me zašto ste namerno izbegli ovaj izraz dok ste ga opisivali. Homoseksualnost nije prednost, ali nije ni nešto čega se treba stideti", napisao je Frojd zabrinutoj majci.

Razdoblje od 1680-ih do 1850-ih svedoči o važnim promenama u istopolnim odnosima (posebno među muškarcima) u Evropi. Prvo, u najvećim zapadnoevropskim gradovima pojavila se bogata subkultura koju neki istoričari etiketiraju kao "gej" podkulturu. Drugo, intelektualci XVIII veka počeli su da o sodomiji raspravljaju u svetovnim, radije nego u religijskim pojmovima. I treće, revizija kaznenih zakona krajem XVIII i početkom XIX veka promenila je - i uglavnom poboljšala - zakonski položaj sodomista u većini zemalja.

Centralna ideja serije Stranger things – da je neprirodno uvrnutije i strašnije od onoga što smatramo prirodnim – potiče još od H. P. Lovecrafta, te iz priče koju je objavio 1927. godine, The Colour Out of Space, koja govori o meteoru koji padne na farmu u ruralnom Massachusettsu. Nepoznati životni oblik se, naravno, nalazi u unutrašnjosti meteora, a uskoro će procureti u zemljište. Biljke na farmi onda počnu da svelte u mraku bojom koje nema u zemaljskom spektru. I životinje počnu da se kreću na neprirodan način. Na kraju, vanzemaljsko biće dobije konkretan oblik, te počne da napada farmera i njegove rođake, pretvarajući njihova tela u neki oblik živog pepela. O meteoru autor kaže: “Nije to bilo ništa od zemlje, već komad iz velike spoljašnjosti.” O vanzemaljskom obliku piše da je “to bila boja iz svemira – strašni glasnik iz još neoformljenih realma beskonačnosti, van svake prirode, onako kako je mi znamo, iz dimenzija čije samo postojanje parališe um.” Iako oblik u nekom trenutku nestaje - tako što se lansira put svemira – autor nas upozorava da je iza njega ostalo seme, i to ne samo ispod ruševina farme, već i u telima onih koji su se sa njim sreli.

Tom Poulton ili Tom of England, kako su ga zvali, bio je poštovani illustrator medicinskih udžbenika, te priručnika za ribolov. Tajno se bavio i drugim temama, pa je proizveo nezanemarljiv broj erotskih i pornografskih ilustracija, sanjajući o oslobođenosti od prezira i lažnog morala. Ipak je taj deo svog rada čuvao u tajnosti, bojeći se da bi mogao da bude zakonski sankcionisan, te da bi tako njegova reputacija poštovanog umetnika dobila jedan neželjeni obrt. Ove radove počeo je da proizvodi još četrdesetih godina prošlog veka, tokom boravka u Indiji, gde se susreo sa živopisnim ilustracijama za Kama Sutru, ali su svetlost dana ugledale tek posle njegove smrti 1963. godine. Beecher Moore, jedan od njegovih najvećih mentora, je devedesetih godina prodao dobar deo ove kolekcije, što je nove generacije upoznalo sa Poultonovim radom, te potpuno preoblikovalo definiciju njegove umetničke karijere.

Džinovske kamene glave-biste, isklesane u Mount Rushmoru, u američkoj državi Južna Dakota, jedinstveni su primer novijeg kolosalnog graditeljstva u svetu. One predstavljaju bivše američke predsednike: Džordža Vašingtona (1732-1799), Tomasa Džefersona (1743-1826), Teodora Ruzvelta (1858-1919) i Abrahama Linkolna (1809-1865). Ove neobično velike skulpture (18 metara) isklesane su u granitnoj steni uz upotrebu dinamita i bušilica na osnovu zamisli američkog vajara Gucona Borglama (1871-1941). Ovaj obimni posao započet je 1927. godine, ali nije završen do vajareve smrti. Čitavo delo bilo je gotovo nekoliko godina kasnije pod nadzorom umetnikovog sina, takođe vajara, Linkolna Borglama.