Hiljadu devet stotina i sedamnaesti katolički Uskrs

Cijeli dan ruje Nečisti Netko po mojoj duši.

O, sada

kad se u prokletima kotlovima luđačke Evrope

kuhaju krvava srca,

i kad gladne djevojčice plaču na kiši i mole hljeb,

i kad se sve ždere i razdire i kune,

na Uskrs,

danas,

kad se daruju po crkvama jaja i kolači,

i teče krv,

i vjetar nosi talasje oblačno

i pjesnike

koji bez ravnoteže i uporišta i smjera lijeću po

                                                            vjetrovima,

samo lijeću i kukaju,

eto, danas, na Uskrs,

ja plačem na Sajmištu.

Sve je razoreno

i panorame viču i vuci laju,

I talijani s pijemonteškom zvijezdom,

i Madžari s kletvom madžarskom,

i Rusi s laži slavjanskom,

i naši domaći od Dvadesetipete i žene, i sve je to Uskrs

           rimokatolički hiljadu devet stotina i sedamnaesti.

I teče krv zbog žene.

A onda je netko donio među panorame

drvenog Hristosa sa crvenom zastavom,

i tekle su vučje suze, a ljudi su se klali,

na Uskrs, na Uskrs.