Entertainment - Film

Napravili smo listu koja je pre svega namenjena ljubiteljima strave i užasa, a radi se o nekoliko kratkih horor filmova koji zadovoljavaju potrebe hrabrih

Jasno je, dakle, da je The Infiltrators važan film, ali to ne odgovara na pitanje kakav je. Ibarra i Rivera su se u svom filmu odlučili za "docu-fiction" pristup, odnosno za spoj dokumentarnog i igranog, što i nije neka naročita novost i što bi teoretski filmu odgovaralo u smislu naglašene autentičnosti. Međutim, u njihovoj izvedbi to nije baš najsrećnije rešenje

Dobra uloga ponekad zahteva velike transformacije, pa su se mnogi glumci za neke role izgladnjivali, sve do neprepoznatljivosti. Evo kratkog spiska najgladnijih

Filmski režiser Đorđe Kadijević, čiji se film „Praznik“ iz 1967. godine smatra jednim od deset najboljih srpskih filmova svih vremena, priznat je kao pionir horor filma u Srbiji, budući da je poznat u svetu po svom kultnom filmu „Leptirica“ iz 1973. godine

Iako snima već četiri decenije, za Almodóvara se čulo tek 1988. godine, nakon filma Mujeres al borde de un ataque de "nervios", koji opisuju kao „blagu feminističku komediju“. Svetska slava ga je snašla deceniju kasnije, a sa njegovim prvim mejnstrim filmom Todo sobre mi madre iz 1999. godine, koji mu je doneo i nominaciju za Oskara

Žanr horora bio bi nezamisliv bez glazbe i ona je njegov iznimno važan dio. Glazba u hororima povećava napetost i osjećaj uznemirenosti te se koristi kako bi pojačala faktor straha. Pokušate li gledati horor film bez tona, doživljaj strave bit će puno manjeg intenziteta

Anestezirani tempo, radnja svedena na minimum i opaske po pravilu banalne i opštepoznate čine film I'm No Longer Here suviše zahtevnim za prosečnog gledaoca, ali se Frias iskupljuje strpljivim i posvećenim studiranjem jedne sasvim autentične kulture. Film bi svakako profitirao od bioskopske distribucije koja bi istakla njegova dostignuća na polju tehnike i poetike, dok na manjem ekranu bolje funkcioniše kao pozadina nego kao nešto što će zaokupiti sva čula

Filmski režiser Đorđe Kadijević, čiji se film „Praznik“ iz 1967. godine smatra jednim od deset najboljih srpskih filmova svih vremena, priznat je kao pionir horor filma u Srbiji, budući da je poznat u svetu po svom kultnom filmu „Leptirica“ iz 1973. godine

Priča prati istiniti događaj i lik Oskara Schindlera (Liam Neeson) koji je spasio tisuće Židova zaposlivši ih u svojoj tvornici u doba holokausta. Liam Neeson ostvario je u ovom filmu briljantnu ulogu čovjeka koji je na strani nacista, željan moći i novca, ali je ipak u sebi uspio pronaći djelić ljudskosti, shvativši da nema pravo odlučivati o nečijem životu i žrtvovati ga radi vlastitog hira. Odlično profilirani lik s gradacijom svoje unutarnje borbe koja je rezultirala najboljim mogućim ishodom spašavanja ljudskih života,  svijetli je element koji vas neminovno uvlači u ovu mučnu, tešku priču

Pobješnjeli Max pojavio se u kinima 1979. godine u vrijeme kada je SF na filmu prolazio kroz svojevrsnu tranziciju: s jedne strane Lucasovi Ratovi zvijezda i Spielbergovi Bliski susreti treće vrste približavali su žanr širokim masama, dok je s druge strane Alien Ridleyja Scotta nudio tmurnu viziju budućnosti, sasvim u skladu sa žanrovskim tekovinama sedamdesetih

The King of Staten Island se oslanja na scenaristički rad njegove zvezde nafilovan autobiografskim elementima. Razlika je pak u tome da se Apatow ovde ipak malo umešao i pride angažovao Davida Sirusa kao ispomoć. Određeni pozitivni pomak u ograničavanju glumca je primetan jer The King of Staten Island ne pati toliko od "stand-up" logike inflatornog gomilanja fora i fazona, nego je tempo konstantniji i filmskiji, iako je struktura labavija i u teoriji životnija, a lokacija i njen milje, što radnički, što blejački, postali su jednako bitni kao i protagonista

Napravili smo listu koja je pre svega namenjena ljubiteljima strave i užasa, a radi se o nekoliko kratkih horor filmova koji zadovoljavaju potrebe hrabrih