LGBTIQ - Tema

Prvi put sam se istovremeno zaljubio u više od jedne osobe prije nešto manje od 10 godina, u prekrasan gej par koji je tada kao i ja bio na pragu 30-ih. Kod jednog me privukao šarm i otvorenost, što u plahoj i stidljivoj hrvatskoj gej sceni signalizira ipak nekakav karakter; drugi mi je dao i ogromnu količinu empatije i velikodušnosti, zbog čega smo i danas u lijepom odnosu

"Minyan" je skup od minimalno deset ljudi starijih od 13 godina, koliko ih je potrebno da bi se održala vjerska služba u judaizmu. To je i naslov nove gej drame iz SAD-a režisera Erica Steela, koja će biti prikazana na Festivalu tolerancije u Zagrebu 8. srpnja u 21:15 na Bundeku. Mi smo pogledali film prije hrvatske premijere

Dok sam istraživala podatke o filmskom redatelju Želimiru Žilniku, u prvi mah mi se učinilo da su na Google pretraživaču pisani tragovi o njemu veoma suhoparni, šturi, da je većina toga što naši virtualni mediji mogu ponuditi zapravo samo prekopirani tekst, da nema gotovo nijednog autentičnog, sveobuhvatnog i temeljitog rada posvećenog njegovoj višedecenijskoj i svjetski glasovitoj umjetnosti. Ali ipak, nakon poduže istraživačke tvrdoglavosti i upornosti, otkrila sam impresivnu riznicu različitih studija, doktorskih i naučnih radova posvećenih upravo Žilnikovoj poetici

Navršilo se dvadeset godina od prve Parade ponosa u Beogradu. Udruženja Geten i Labris su 30. juna 2001, uzdajući se u novoizabrane vlasti, organizovale šetnju koja je nasilno prekinuta kada su huligani, ekstremni desničari i grupe predvođene sveštenicima Srpske pravoslavne crkve, probili policijski kordon i napali učesnike (Da se zna)

U razvijenim zemljama je sve više sadržaja koji propagiraju jednakost, a istraživanja ukazuju da veća vidljivost LGBTIQ+ osoba u reklamama, serijama, te na filmu, utiče na bolje prihvatanje. U rezultatima studije koju su sredinom 2020. godine sproveli GLAAD i Procter & Gamble (LGBTQ Inclusion in Advertising and Media) stoji da su heteroseksualni gledaoci koji su imali prilike da na televiziji u moru strejt lica vide i pokoji gej par, lakše razumeli da je različitost nešto prirodno, a da je pravo na mir i ljubav ništa drugo do osnovno ljudsko pravo

Festival queer umjetnosti Kvirhana će se ove godine održati od 25. do 27. juna u Zemaljskom muzeju i koncept prostoru Džipisi-Džipsi u Sarajevu. Drugog dana festivala, od 13 do 14 časova je planirano otvaranje izložbe Benjamina Strikea pod nazivom „VolimTeBezAli“ u Džipsi-Džipsiju

„Čitam i zamišljam sebe kao Bena, kako se kao sedamnaestogodišnjak zaljubljujem u dečka iz škole i provodim večeri kod njega. Gledamo filmove isprepletenih nogu, spoonamo se, ljubakamo, i naposljetku, seksamo“ piše Renato Samardžić u kritici romana „Something Like Summer“. Upravo je u tome sadržano sve što bi uopšte trebalo reći o kvir književnosti – vidljivost, vidljivost, vidljivost i mnogo vidljivosti. Poezija Đorđa Simića se odlično uklapa u tu želju (ili potrebu): „glava uz glavu/ od zida do zida/ živeli smo, srećni“…

Neki su drugačiji od drugih, svi su drugačiji od ostalih. Iako ne postoje dve iste osobe na ovom svetu, neke različitosti se i dalje ne trpe. Ljubav ima mnogo opcija

U korist seksualne edukacije govori činjenica da što više mladi ljudi znaju, to više kontrole imaju nad svojim životom; što manje znaju, to više kontrole imaju drugi ljudi koji tu okolnost mogu i da zloupotrebe. Edukativni sadržaj vezan za reproduktivnu anatomiju, u Srbiji se već svakako nalazi u okviru nastavnog programa biologije za osnovne škole. Ono što je izostavljeno su teme koje se tiču kontracepcije, polno prenosivih infekcija, seksualnog zlostavljanja i rodnih pitanja. Seksualni nagon je ono sa čime se čovek rađa, ne pojavljuje se iznenada u pubertetu, već se tada javlja jačanje istog. Adolescent postaje svestan svoje seksualnosti, i u slučaju da je bilo šta sem heteroseksualac, neretko to ne sme da ispolji. Seksualnost je kompleksna dimenzija i ne odnosi se samo na seksualne kontakte već podrazumeva i potrebu za prihvatanjem, odgovornost, komunikaciju, seksualni identitet. Potiskivanje dovodi do mnogobrojnih problema, uključujući depresiju

Iako Michelle zapravo nije muško ime ni u Francuskoj (Michel jeste), za gledaoce sa srpskog područja zvuči isto, pa se isto i piše. Igra rečima ipak služi da dočara portret oca koji uprkos tome što svoje dete ne razume do kraja, daje sve od sebe da se s njim poveže.

Pretpostavlja se da je svima jasno da utopije mogu da postoje samo u mašti – društvo u kojem bi svi poštovali jedni druge ravno je naučnoj fantastici, najpre zbog toga što „poštovanje“ nema univerzalnu definiciju. Ne postoji ni jasna odrednica o tome šta je ispravno izražavanje koje zadovoljava sve moralne zahteve, budući da se terminologija stalno menja. U tom vrtlogu bi politička korektnost mogla da posluži kao alatka za balansiranje, ali nije uvek tako.

Propašću jugoslovenske države, njenim vojnim slomom i rasparčavanjem teritorije i represivnim sistemom nadzora i terora koje uvode okupatori i njegovi pomagači, otpočeo je veoma dug i težak period u životima ljudi koji su živeli na jugoslovenskom prostoru. Život je bio posebno težak za one koji se nisu pomirili s novonastalom situacijom, za one koji su i rečima i delima ustali protiv ropstva i torture, ali i za one koji su samim svojim postojanjem bili proglašeni za neprijatelje novog poretka. Nacionalsocijalizam je proklamovao rasnu inferiornost pojedinih naroda i odredio ili da budu uništeni ili da budu robovi u novom, arijevskom i germanocentričnom poretku, ali je takođe proklamovao i urođeno neprijateljstvo pojedinih društvenih grupa prema superiornoj germanskoj rasi i njenoj avangardi, Nemačkom Rajhu. Nemačku vojnu okupaciju i uspostavljanje vojne vlasti ili predaju vlasti u ruke njihovih domaćih saradnika je neizostavno pratio i progon Jevreja, Roma, levičara, masona i homoseksualaca