LGBTIQ

Romantična lezbijska komedija izraelske redateljice venezuelanskog podrijetla Shirel Peleg nenametljiv je prikaz kulturnog sukoba osviještenih, uštogljenih zapadnjaka i kaotične, tople izraelske obitelji koji uspijeva izbjeći stereotipe

Da biste razumeli problem s poljupcem u spotu za pesmu "Šta je stid?", neophodno je da pre toga razumete šta je odbacivanje, ili šta je nasilje, po mogućstvu i šta je homofobija.

Najranjivija sam kada govorim o svojoj porodici. Možda je to zbog toga jer je uvijek najteže govoriti o ljudima do kojih nam je istinski stalo. Krhka sam, napukla, nejaka, nagnječena svaki put kada trebam govoriti o nama: mojoj porodici i meni. Ne mogu se pretvarati da je drugačije. Svi/e imamo slabosti. Moja najveća slabost jesu tajne pred mojom porodicom

Naša tijela su i dan danas meta fizičkog, psihičkog i simboličkog nasilja, a naše erogene zone izranjavane su gađenjem i posramljivanjem ‘moralne većine’ – nježni eufemizam za amoralnu bagru s malignim odnosom prema seksu. Tko bi pri zdravom razumu htio biti dio te ekipe?

Praznici su nezgodno vreme za mnoge LGBTIQ+ osobe, budući da usamljenost navali baš oko Nove godine. Bilo da su autovani ili ne, kvir građani trpe u periodima koji su krojeni po meri većine. Zato je svaki gest dobro došao, na primer dečko za Deda Mraza

Panseksualnost je seksualna orijentacija koja se definira kao seksualna, romantična ili emotivna privlačnost prema osobama svih rodnih identiteta, što znači da panseksualne osobe privlače i osobe koje se ne identificiraju unutar društveno određenih definicija muškog i ženskog identiteta. Panromantičnost je nešto uži pojam koji se odnosi na privlačnost prema osobama svih rodnih identiteta u romantičnom, ali ne nužno i u seksualnom smislu (panromantične osobe mogu biti aseksualne). Panseksualna zastava je roze, plave i žute boje i predstavlja ženski, muški i druge rodove. Žuta boja uključuje genderqueer osobe, androgine osobe, trans i interspolne osobe koje se ne identificiraju isključivo kao muškarci ili žene

U uvodnom delu predstavićemo kratak pregled istorijskog razvoja teorija homoseksualnosti koje se odnose na psihogene etiološke faktore – psihološke uzroke i korene - počevši od 19. veka i studija Karla Ulriha (Karl Ulrich) koji se može smatrati pionirom gej aktivizma. Ulrih je shvatao homoseksualnost kao normalno stanje za pojedine individue koje praktično konstituišu „treći pol“ (Kennedy 1997, 26-45). Nešto kasnije, bavićemo se alternativnom hipotezom koju postavlja i Kraft-Ebing u knjizi “Psychopathia Sexualis” (Krafft-Ebing, 1998) u kojoj daje sažet medicinski pregled nekonvencionalnog seksualnog ponašanja a homoseksualnost shvata kao „degenerativno“ psihijatrijsko stanje, smatrajući da ona ne predstavlja normalnu crtu ličnosti, već urođenu bolest. Posebno ćemo se osvrnuti na Frojdovu teoriju imaturiteta, odnosno na tzv. treću etiološku poziciju objavljenu u “Esejima o teoriji seksualnosti” (Freud 1953, 123-246), o kojoj se podrobno raspravlja i tokom modernih debata u stručnim psihijatrijskim i psihološkim krugovima…

Roditelji koji imaju LGBTIQ+ decu gledajući ovu seriju mogu shvatiti da nisu jedini, da njihov slučaj nije usamljen. I mogu se podsetiti koliko gube od života svoje dece ukoliko odluče da se drže po strani

Kroz dosadašnju karijeru Marina Orsag pokazala nam je komičarski talent kojim je osvajala regionalne i svjetske nagrade, a dokazala se i kao producentica te pokretačka snaga hrvatske stand up comedy scene. Sad je snimila i svoj prvi singl "Nijedna druga"

Često sam se kao volonter pitao šta je to zapravo aktivizam, da li su to isključivo velike promjene koje doživi jedno društvo. Dugo sam sanjao o radu u nekoj velikoj nevladinoj organizaciji, u kojoj bih aktivno radio na neophodnim promjenama. No, danas aktivizam gledam potpuno drugačijim očima. Shvatam da velike organizacije zaista rade na poboljšanju života svih građana i građanki naše države, ali one ne bi mogle raditi da ne postoje volonteri_ke koje promjene donose u svoj dom, komšiluk, naselje i grad. Aktivizam nikada ne može biti mali jer smo uvijek nekome primjer. Zapravo sitnice dovode do velikih revolucionarnih promjena

U trećem i posljednjem nastavku feljtona o lezbijskim vezama psihologinja Matea Popov preispituje postojeće norme sklapanja veza i brakova i pita se zašto im se priklanjamo kad imamo jedinstvenu povlasticu oblikovati vlastite te imamo li uopće hrabrosti za to?

Da se LGBT zajednica i Kaštela ne vole javno jasno je još od dječje karnevalske povorke iz 2018., kad je spaljen transparent koji predstavlja dugine obitelji. Da homofobija u međuvremenu nije ni najmanje popustila pokazuje i nedavni incident u kojem je gej mladić pretučen dok se pokušavao okupati na javnoj plaži