West Balkan

Trend sveprisutne relativizacije činjenica, sve težeg traganja za istinom u uslovima fenomena medijske mećave i nemogućnosti običnog čoveka da se orijentiše u svetu hiperprodukcije informacija, stavio je 2016. godine u središte pažnje medijskih stručnjaka pojam post-istine (post-truth). Dolaskom Donalda Trampa, čoveka van političkog establišmenta, na čelo najmoćnije države današnjice i izglasavanje Brexita na referendumu u Velikoj Britaniji bili su praćeni oštrim polarizacijama koje su učinile vidljivom društvenu uslovljenost načina na koji različiti delovi sveta ili društvenih slojeva sagledavaju, u osnovi identičnu, realnost. Proglašavajući pojam post-istine za ključni pojam 2016. godine Oksfordski rečnik taj fenomen definiše kao “pridev koji označava okolnosti u kojima su objektivne činjenice manje uticajne u oblikovanju javnog mišljenja nego izazivanje i pozivanje na emocije i lična uverenja”. Medijski analitičari i marketinški stručnjaci se slažu da je čovečanstvo nepovratno zakoračilo u eru u kojoj činjenice gube primat nad emocijama i načinima tumačenja samih činjenica. Širokim masama konzumenata medijskih sadržaja sve manje je bitno šta se zaista tačno dogodilo dok se primat daje načinu na koji se realni događaji i pojave mogu tumačiti. Rastuća potreba ljudi za orijentirima koji bi im omogućili da svoje identitete i uverenja učine stabilnim u uslovima medijskih oluja koje tradicionalne vrednosti dovode u pitanje, izazvala je u medijskoj areni bespoštednu borbu za nametanje okvira interpretacije koji su uvek ideološki obojeni i servirani od strane onih koji manipulacijom emocijama i potrebama sebi obezbeđuju ključne poluge i mehanizme kontrole u masovnim potrošačkim društvima.

Kako je sramni poraz postao pobeda najhrabrijih i kako Srbija nastavlja borbu drugim sredstvima. Hegemonistička odbrambena tradicija, poznatija kao strategija masovnih grobnica koja se smestila direktno u istoriju

U posljednjih mjesec dana zaredalo se fašističko divljanje po spomenicima NOB-a koje nas podsjeća na masovno i organizirano brisanje povijesti s početka 90-tih. Nećete o tome čitati niti čuti u režimskim medijima ni "nacionalnoj dalekovidnici". Pa ćemo vas podsjetit na višesturko devastiran spomenik u selu Zrmanja, po tko zna koji put je išaran spomenik Prvom splitskom partizanskom odredu, ukradene biste narodnih heroja i ploče s imenima žrtvava fašizmu u Vodoteću i na institucionalno "skrivanje" spomenika žrtvama fašizma iz centra Josipdola

Ostati ću i zbog moje mame koja je na današnjem Dinamovom stadionu početkom Drugog svjetskog rata, među prvima stala uz svoje gimnazijske kolege koje su ustaše odvajali samo zato jer su Srbi ili Židovi

Sve što su hrvatske vlasti dosad (u)činile u političkoj preventivi, suzbijanju ili sankcioniranju ratnog profiterstva, pretvorbenog kriminala, običnog i sofisticiranog lopovluka i moralne degradacije društva obični su luk i voda. Aukcijska rasprodaja kraljevskog bogatstva u kojem je uživala obitelj bankrotiranog vlasnika Agrokora Ivice Todorića, posjedanje Ivića Pašalića na optuženičku klupu Zemaljskog suda u Kleganfurtu i „vojnička svijest“ umirovljenog generala Ljube Ćesića Rojsa doveli u pitanje prvake hrvatske „državotvornosti/domoljublja“. Danas je u Bijednoj Našoj važnije pitati „gdje si bio/bila 1991.“, nego „otkud ti bogatstvo koje nisi imao/la prije 1991.“ Na ljutu ranu ide ljuta trava, a na veleizdajničku pljaču vlastite zemlje i naroda ide - Goli otok. Infrastruktura još postoji, valja ju samo malo dotjerati

Porodice nestalih na Balkanu se i dalje nalaze u mraku, dok međunarodne i lokalne organizacije pozivaju nadležne da istraže njihove sudbinu i međusobno sarađuju deljenjem informacija. Vlade širom regiona su dužne da žrtvama i njihovim porodicama obezbede pristup pravdi i reparacijama

Amfilohije Radović je primjer kakav teško da postoji u istoriji ljudskog roda sa tolikom posvećenošću, prilježnošću i spremnošću da zemlju u kojoj je rođen pretvori u tuđu teritoriju. On nastavlja spiralu velikosrpske agresije koja je postojala po drugim republikama bivše države, a koja je dijelom opisana u ovom tekstu. Država sve to nijemo posmatra i dozvoljava čak takav pravni nonsens da SPC knjiži imovinu, vrši platni promet, gradi objekte, zapošljava ljude za koje niko ne kontroliše njihov boravak u Crnoj Gori, od kojih mnogi imaju i kriminalne biografije, a da uopšte nije registrovana kao pravni subjekt u nezavisnoj državi Crnoj Gori

Dok politička blokada traje i kosovske institucije jesu i dalje suštinski paralizovane, politička polarizacija počinje da ima štetne posledice po druge oblasti života. Kako je veliki deo pažnje fokusiran na političko sklapanje dogovora i eskaliranje retorike, K2.0 se bavi praktičnim efektima ovog prolongiranog zastoja

Niko od osuđenih haških zločinaca ne priznaje krivicu, ne pominje svoje žrtve koje takvih problema nemaju, njihove porodice koje ne mogu da ih posećuju, neke ni da ih ukopaju.

DORH-ova vijest je glasila: „General Ivan Bobetko pozvan je u nadležnu policijsku upravu radi davanja točno određenih obavijesti  o mogućim počinjenim zločinima na području grada Siska tijekom 1991. i 1992. godine u sklopu provođenja izvida o tim zločinima u smislu čl. 206.h. Zakona o kaznenom postupku. General Ivan Bobetko nije priveden niti pozvan u policiju kao osumnjičenik niti kao svjedok“. I, dakako, digla se silna frka, počevši od Hrvatskoga generalskog zbora i hrvatske dalekovidnice, pa domino efektom po svoj političkoj desnici koja drži da je „vlast naša“ i „tko se usudi nakon 27 godina pokretati neka pitanja“

Svi mrze Srbe zato što su najtolerantniji, uopšte, najbolji narod u vasioni, opšte je mesto kojeg se ponovo prihvatila Politika, da sa naslovne strane prospe gomilu dokaza užasavajućeg, nepromenljivog mentalnog stanja. Pod isflekanim nacionalnim barjakom, memorandumsko-deklaracijski zabrinuta za budućnost i superiornost nacije, uzleće ka vrhu liste najotrovnijih emitera, brišući tek iždžikljalu konkurenciju, nemaštovite i neiskusne bolesnike sa opskurnih portala

Poslednjeg dana jula osvanulo je crkveno saopštenje mantijaško - šinjelske dikcije, kroz koje provejava Dačićeva konstatacija izrečena u izlivu akutnog slobizma: "Ljuti smo!": "Povodom zahteva da zvanična državna delegacija Republike Makedonije na praznik Svetog proroka Ilije učini posetu manastiru Svetog Prohora Pčinjskog sa svojim programima i porukama, Informativna služba Srpske Pravoslavne Crkve obaveštava zainteresovanu javnost da nadležni crkveni organ, iz razloga koji su dobro poznati, a nisu se promenili već niz godina, nije odobrio posetu državne delegacije Republike Makedonije manastiru Svetoga Prohora."

Nije bilo lustracije, na pravosudnim funkcijama su ljudi čiju dostojnost treba preispitati, budući da su brutalno gazili prava na pravično suđenje, ignorisali činjenicu da su iskazi okrivljenih dati pod torturom, o kojoj postoji medicinska dokumentacija, da nisu imali pravo na korišćenje maternjeg jezika. Primenjene su sve mere ponižavajućeg postupanja svemoćnih presuditelja prema žrtvama i elementarnoj pravičnosti i zakonima. Specijalitet kuće, spremni smo za dijalog

Ako pitate šta je Cune najbolje pjevao, bile su to romanse, starogradske (i ‘međugradske’) pjesme koje ovise skoro isključivo o majstorstvu pjevača. Dotsa tih melodija su slične, teme tih tekstova se često vrte oko dva-tri motiva, ljubavi, vina i čežnje, a ono što ih odvaja od banalnosti je majstorija pjevača. Naizgled tako jednostavno, a kosmičko

Neustavno verbalno iživljavanje predsednika RS opasan je uvod u novu fazu ispoljavanja etničke mržnje, dugotrajnog procesa u kojem će, postoji opasnost, negiranje genocida biti dečja igra