Kvir bend u homofobičnoj Rusiji

„Istina je da su mnogi umetnici u Rusiji gej, ali većina ne želi da o tome govori javno kako bi izbegli nevolje,“ odgovara Katy, frontmenka grupe SADO OPERA, a na pitanje da li u Rusiji uopšte postoji nešto što bi moglo da se nazove kvir muzikom.

Kvir bend SADO OPERA jedan je od nosećih stubova kvir sile iz homofobične Rusije, a prvi put su se okupili u Sankt Petersburgu, te brzo postali poznati po energičnim nastupima, i licima koja šminkaju u stilu V For Vendetta. Malo nakon toga su počeli da plaćaju cenu zbog toga što otvoreno govore o homofobiji i mizoginiji u ruskom društvu, tako da im je zabranjeno da nastupaju u većini klubova, između ostalog i zbog toga što se njihova muzika tumači kao propagiranje homoseksualnosti. Nakon toga bili su prinuđeni da potraže utočište za svoju umetnost, pa su se preselili u Berlin, odakle su nastavili da govore o problemima sa kojima se ruska LGBTIQ populacija suočava svakog dana.

Za Gay Times su govorili o teškoćama sa kojima se i dalje susreću, te o načinima na koje ostatak sveta može da priskoči u pomoć pripadnicima LGBTIQ populacije u Rusiji, koji trpe progon u sopstvenoj zemlji.

*Koji su najveći izazovi sa kojima se kvir performeri, te muzičari susreću u Rusiji?

Biti kvir je izazov u svakom smislu, ne samo na muzičkoj sceni, a posebno od kada je u Rusiji na snagu stupio zakon koji, kako tvrde, štiti decu od takozvane „homoseksualne propagande“. Prvi put je predstavljen 2013. godine, pa od tada zabranjuje sve informacije koje se tiču onih odnosa koji nisu tradicionalni, što pripadnike manjinskih populacija automatski stavlja u negativan kontekst. Tako ni kvir umetnicima nije moguće da se pojavljuju na radiju i televiziji, pa čak ni na ulici, a kako bi mlađim kvir generacijama poručili da je potpuno u redu da budu baš ono što jesu. Onaj koji se usudi da zastavu duginih boja razvije na nekom javnom mestu, automatski dolazi u sukob sa policijom.

*Kako je publika reagovala na vašu muziku kada ste počeli da nastupate?

Zahvaljujući muzici koju pravimo pronašli smo mnogo ljudi koji su nam slični, pa SADO porodica i dalje raste. Tekstovi su nekima ipak predstavljali neprijatnost, što je samo osvetlilo još jedan problem u ruskom društvu: autocenzuru. Bilo je i agresivnih pojedinaca koji su pokušavali da se sa nama fizički obračunaju tokom ili posle nastupa.

*Kakva je kvir muzička scena u Rusiji?

Verovatno mislite da u Rusiji nema gej klubova, ali to nije tačno. Iako takvi prostori postoje, ozbiljne kvir muzičke scene ipak nema, pa se nadamo da ćemo mladim kvir muzičarima pomoći da je izgrade.

*Da li vaša muzika stiže do ruske publike?

Uglavnom preko društvenih mreža, mada ponekad i nastupamo, ali ne često – jednom ili dva puta godišnje. Prijatelji, te obožavaoci iz Rusije uglavnom dolaze u Berlin da nas slušaju. To je korisno, zato što verujemo da bi ruskoj LGBTIQ zajednici najviše mogao da pomogne taj internacionalni most koji pokušavamo da izgradimo, a koji je veza sa drugim kvir zajednicama širom sveta.

*Koliko daleko idu ruske vlasti kako bi cenzurisale ono što stvarate, a samo zbog toga što je smešteno u kvir kontekst?

Ruski sistem se mnogo razlikuje od evropskog, pa opasnost za Ruse otvorenog uma ne dolazi samo od vlasti, već i od različitih religijskih, patriotskih, te drugih grupa koje sarađuju ili samo podržavaju vladine stavove. Takva atmosfera neizbežno vodi do autocenzure, budući da se ljudi boje kako od vlasti, tako i od pomenutih grupa.

*Koja je glavna zabluda koju ostatak sveta ima u vezi sa Rusijom i homofobičnom atmosferom koja u toj zemlji vlada?

Dominacija „zatvorske“ kulture u Rusiji čini da se homoseksualnost tumači kao nešto što se nalazi na dnu hijerarhijskog lanca, pa, na primer, mnogi muškarci koji se predstavljaju kao heteroseksualni ne žele čak ni da se rukuju sa muškarcima koji su otvoreno gej, budući da bi, ako to učine, izgubili status, te privilegije koje uživaju. Vlasti podržavaju takvo ponašanje, a glavna zabluda je da je anti-gej zakon jedini problem. I mizoginija je takođe veliki problem, kao i nasilje koje žene trpe u ovoj zemlji. Tako postoji i zakon koji je nedavno dekriminalizovao nasilje u porodici, a sve je to povezano - homofobija i mizoginija, te nasilje uopšte, uvek idu zajedno.

*Mislite li da je muzika dobro oružje u borbi protiv takvih praksi?

U vreme Sovjetskog saveza i Gvozdene zavese, mnogi Rusi su potajno slušali zabranjenu muziku koja je dolazila sa omraženog zapada. Uprkos opštoj izolaciji, muzička veza je uglavnom bila i jedina veza sa ostatkom sveta, pa su muzika i umetnost uopšte, univerzalni način za komunikaciju, što je korisno u svakoj borbi.