Ljubavno pismo drugačijima

Film Baby od prve scene izgleda kao priča o odrastanju onih koji se po svim merilima uklapaju u heteronormativne obrasce, a zbog toga što predrasude posmatrača često povedu u pogrešnom smeru. Ovo je ipak priča o prvoj ljubavi koja odstupa od većinskih shvatanja, te o preprekama koje zaljubljeni moraju da prevaziđu kako bi se sreli u hladnom i (sigurno) homofobičnom okruženju.

U srcu urbane džungle buja svašta, pa i ljubav, a rediteljka Jessie Levandov priča priču koja spada u one nevidljive. Baby nije samo priča o prevazilaženju poteškoća, već i ljubavno pismo Njujorku, poetska slika raskrsnice na kojoj se LGBTIQ+ identiteti sudaraju sa toksičnom muževnošću. Film nas vodi u Bronx, a fini detalji nam približavaju savremeni trenutak u okruženju koje se najčešće vidi kao kompleksno i ni malo nežno prema drugačijima. Ljubavni susreti su mogući i u takvoj atmosferi, i to oni najbolji – nežni i naivni, kao što bi prva iskustva i trebalo da budu.

Ovo je poruka svima koji odrastaju i koji su odrastali kao drugačiji, svojevrsni uvod u bolju budućnost u kojoj će pravo na život, ljubav i zadovoljstvo imati svi, pa i oni koji ne pripadaju čoporu.