"Sauvage" ili o prodaji tela

Eksplicitni filmovi nisu ništa novo kada je Kanski festival u pitanju, te reditelji slobodno mogu da predstave svoja dela, a bez straha od cenzure kojoj je, na primer, izložena filmska industrija u Sjedinjenim Američkim Državama. Upravo zbog toga je teško zamisliti nekog američkog reditelja da se poigrava kvir seksualnošću, te nekog holivudskog glumca da se tako prirodno upusti u eksplicitne scene seksa, kao što su to učinili reditelj Camille Vidal-Naquet i glavni glumac Félix Maritaud.

„Golotinja mora da bude nešto normalno, i mora da se doživljava kao posao,“ kaže Vidal-Naquet, koji je unajmio posebnog koreografa da radi sa Maritaudom i ostalim mladim glumcima koji u filmu igraju seksualne radnike. Tako je priprema za film postala radionica na kojoj se učilo kako se koristi telo, i kako isto postaje alatka u umetničkom procesu.

Scene seksa u filmu kreću se od mlakih do potpuno divljačkih, a tretirane su kao i bilo koje druge scene, te nikada nije posebno naglašavano da je „vreme za seks scenu.“ Određeni deo publike na Kanskom festivalu nije dobro podneo eksplicitne seksualne susrete, a naročito onaj u okviru kojeg mladi junak Leo odlazi sa jednim parom koji ga tretira kao životinju bez sposobnosti za razmišljanje, te mu u jednom trenutku pregleda i zube, spuštajući ga tako na nivo proizvoda koji se grabi sa police, što se neretko dešava i u stvarnom životu. Istina je da ova scena nije laka onima koji Lea prate od početka filma, te se postepeno upoznaju sa njegovim karakterom, a najteže je kada se shvati da će ovaj mladić, koji se u tom segmentu filma i života više ne tretira kao ljudsko biće, biti izložen seksualnim metodama koje običan smrtnik teško može i da zamisli.

Bilo bi nerealno, čak nadrealno, da se napravi film o prostituciji, a da se ne prikažu ovakve scene, budući da postoje klijenti koji rado dehumanizuju seksualne radnike, tvrdeći da ih potpuno poseduju, a od trenutka kada su platili traženu sumu. Tako se život ove populacije često sastoji od ekstremnih scena, a zbog toga što se klijenti, koji u zvaničnom delu svog života trpe težinu maski koje su sami izabrali, kada ih skinu često pretvaraju u nešto što je više, ili možda manje od zveri. Tako je nasilje, kao što to obično biva, ne samo u činu koji se nad objektom sprovodi, već i u oduzimanju slobode i ličnosti, te potpunog obezobličavanja svega što je ljudsko.

Život koji se usudi da bude drugačiji od većinskog, često je život ekstremnih razlika, te mladić koji se bavi seksualnim radom jednog trenutka može da spava na ulici, da bi se već u sledećem našao u nekoj palati, što postojanje čini mnogo manjim od onoga što se životom smatra, ali i mnogo većim, a u zavisnosti od toga sa koje se tačke posmatra.