Tekstovi sa tagom: Momčilo Nastasijević

A gle, životinja i biljka i svaka u Boga tvar, jer su pošteđene od samoobmane prestanka, jer su svojim postojanjem istovremeno i ja, i ne ja, samo su one u potpunosti...

A Bože, šta joj sve pod iglom ne izlazi: Razaspu se cvetići, i okca su im trepetljiva kao da prepočetak sa zvezdica uze, kad su vesele u vedrini; ili tica dugovrata gde kljuje zlaćani grozd

Radio drama je akustična dramatizacija nekog događaja, naravno bez vizuelne komponente. Tvorci se oslanjaju isključivo na dijalog, muziku i zvučne efekte kako bi dočarali slušaocu atmosferu, likove i priču

Pripisivanje ljotićevskih stihoklepotina Nastasijeviću spada upravo u red onih zabluda i mitova koje je Ristić u svojim knjigama kritikovao. Kao što je Miloš S. Milojević, da citiram Ristića, otkrio „samo njemu poznatu ‘činjenicu' po kojoj su srpski patrijarsi postojali i u razdoblju pozne antike, odnosno ranog srednjeg veka”, tako je i Ristić otkrio samo njemu poznatu „činjenicu“ da je Nastasijević pisao ljotićevske koračnice

Dejan Ristić je za fašističko orgijanje na Dan pobede odmah nagrađen: Vlada Srbije postavila ga je na mesto vršioca dužnosti direktora Muzeja žrtava genocida. Kad aminuješ ljotićevske koračnice za Dan pobede, logično je da avanzuješ na poziciju sa koje možeš još temeljnije da se posvetiš plesanju na grobovima nevinih žrtava fašizma. Možda na novom položaju Ristić otkrije i da je Krleža pisao ustaške koračnice, a da su četnici zloupotrebili Vinaverove pesme, pa su ga dva puta pretukli u nemačkom logoru i polomili mu vilicu, nezadovoljni izborom rima i nekim sumnjivim neologizmima; čudni su putevi naučnog istraživanja metodom izmislica & besmislica

Misterija je najzad rešena. Na svečanoj akademiji u Narodnom pozorištu upriličenoj povodom Dana pobede nad fašizmom godine 2021. najveći deo recitatorskog programa bio je sačinjen od ljotićevskih pesama iz zbirke „Tvrđava“ koja ima podnaslov „Zbirka dobrovoljačke lirike“. I koju su objavili saradnici nacističkog okupatora u okupiranoj Srbiji godine 1944.

“Iz perspektive našeg današnjeg iskustva, slobodno možemo reći: Nastasijević je bio prorok. Kako je onda bilo, tako je i sada. Samo – još gore. (…) Slutio je nadolazeći veliki zaborav. Zaborav samih sebe i zaborav drugih. Obesmišljenost istorije. Obesmišljenost budućnosti. Trivijalizovanost vrednosti. Sveopštu pometnju govorenja i življenja. Mišljenja. Srozavanje čoveka. Neubedljivost. Raskorak između uma i lika. Između zveri i deteta” (Petar Jevremović: U potrazi za Nastasijevićem)

Zavapim,/ al’ izvije se glas./ Miloglasan je negde na zvezdi spas,/ što bolni pevač promucah ovde dole./ Jer nema ruke da razdreši nam čvor./ Al’ tamo, i na veke...

Radio drama je akustična dramatizacija nekog događaja, naravno bez vizuelne komponente. Tvorci se oslanjaju isključivo na dijalog, muziku i zvučne efekte kako bi dočarali slušaocu atmosferu, likove i priču