Tekstovi sa tagom: Slobodan Milosević

Neformalni zaključak posetilaca, autora i stručnjaka ukazuje na to da ratne strahote i dalje žive, te da, iako zamrznute, nose jasnu antiratnu poruku

Pre 18 godina, 24. marta 1999, NATO je započeo bombardovanje tadašnje SR Jugoslavije. O prvim danima bombardovanja i života u Beogradu, za “Feral Tribune” pisao je njihov srbijanski dopisnik. Za čitaoce XXZmagazina, prigodno, prenosimo prvi Lukovićev tekst o onome što se tih dana dešavalo u Srbiji

Autor izložbe o devedesetim godinama, fotograf Srđan Veljović (s kojim smo uradili interview), u katalogu piše: „ Serija fotografija „Devedesete“ pokriva period od 1987. do 2000. godine, tačnije, vreme vladavine Slobodana Miloševića. Sve to vreme sam fotografisao, prilično učestalo. Posmatrajući ih iz perspektive 2017. godine, čini mi se da te fotografije spram tadašnje stvarnosti imaju manje dokumentaran, svedočeći odnos. Njima se više dokumentuje želja i napor za uspostavljanjem prostora normalnosti i slobode. To se moglo postići samo malim aktima subverzije, simboličkim činovima koji imaju sporedni, poprečni položaj spram prećutanog, nikad ispričanog narativa 1990-tih“. +++ The series of photographs The 90's covers the period from 1987. to 2000. i.e., the period of the rule of Slobodan Milošević. All the time I took photographs quite frequently. Looking at them from perspective of 2017, it seems to me that these document photograph and testify about the reality of thet period less then about the desire and effort to establish a space of normality and freedom. This could be achieved only through small acts of subversuion, small acts that have a secondary, transverse position against the whithheld, never told narrative of The 90s.

Pesma "Čovek koji nije postojao" kojom je Matija Bećković zamahnuo na Crnu Goru povodom 13. jula, misleći da u ruci drži batinu, nekim čudom se savila, preobrazila u bumerang i mlatnula pesnika po glavi. Pokušavajući da napiše nešto zlobno na račun Crne Gore, Matija je nehotice napravio autoportret. I to iznenađujuće precizan. Idemo kroz Bećkovićevu pesmu stih po stih, da vidimo kako pesnik vidi samog sebe