Tekstovi sa tagom: Srbija

U Hrvatskoj su naoružavani balvan-pobunjenici za kasnije zajedničke akcije, a u Bosni i Hercegovini ostavljen je moćni arsenal oružja, tenkova, transportera, dok su kasnije formirani kadrovski centri Vojske Jugoslavije, iz kojih su finansirani oficiri Vojske Republike Srpske, među njima i oni osuđeni za genocid

Broj učesnika ratova je, izgleda, jedna od najvećih tajni u ovoj zemlji. Licitira se sa raznim brojkama, kako kome odgovara, ali je činjenica da je broj jako veliki. Samo na području Leskovca i okoline pominje se broj od 16 000 učesnika ratova, što nije nemoguće, kada se prisetimo da su se devedesetih godina, lokalni političari utrkivali ko će mobilisati veći broj rezervista i tako dokazati lojalnost.Ne postoji baza podataka iz koje bi se video broj učesnika ratova, poginulih, ranjenih

Čitajući potresnu duševnu dušegupku duboko nesrećnog, a pretužnog Mihaila Medenice, po profesiji kosovske narikače, otkrivamo fraze koje samo sintetičke droge mogu da iniciraju: “vrtlar Getsemanske nerodije”, “farisej najskuplje srpske reči”, “livada kojom tuđi kosci grabe”, a brainwashing hit je primisao da se “Kosovom i Metohijom Srbija napaja žive vode”. Samo za čitaoce XXZ koji imaju volju Miloša Obilića i strpljenje starca Milije – pripremili smo Six Greatest Shits iz antologijske kletve-teksta pod naslovom “Гола је и бесрамна твоја издаја, Александре Вучићу”

Verni gorski komandant izveštava Čiča Dražu o svojevrsnom podvigu: "U Kopljarima uhvaćeno na spavanju i zaklano 24 aktivna komunista od kojih su 20 Cigani, koji su priznali da su bili takozvani ’jarugaši’, danju rade svoje poslove kući, a noću u akciji

Vezanost današnje dominantne Srbije za četničku simboliku je prevashodno odnos prema idejama velike Srbije, etničkog razgraničenja i čišćenja nesrpskih naroda i donekle antikomunizma. Sve tri karakteristike spadaju među konstitutivne za nacionalističku ideologiju kao ključnu legitimacijsku osnovu srpske politike poslednje, bezmalo, tri decenije

Sve će to narod prećutati, ali neće taoci sumanutih srbijanskih ratnih avantura; ljudi sa PTSP su u velikoj ili manjoj meri onesposobljeni da rade, nemaju pomoć društva, žive na marginama, u opasnim flešbekovima, samoći, depresiji, nerazumevanju porodice, u ugroženim brakovima, alkoholu kao sedativu i stimulansu

Od nemanje ko’e da radi i zbog toga što su ga u’vatile lutke, jedno veče dok je čekao da se skine film na torent, pravi stranicu na Fejsbuk „Koe ima po grad“. Na njoj počinje da objavljuje tekstovi o gradu u kome je rođen i po koj se maje ko zaulav cel život. Prvi radovi prolaze vrlo zapaženo i ohrabren sa petnajes ljudi na stranicu ozbiljnije se baca na pisanje

Ideja nije nova, namah je vaskrsla, kako to obično biva u šupljim glavama: o promeni naziva grada Zrenjanina, gotovo je izvesno, odlučivaće građani na referendumu; godine 1992. naziv grada je sačuvan, za Zrenjanin se izjasnila većina, antikomunistička alternativa Veliki Bečkerek nije prošla

Pred vratima propagandnog štaba već su iz rezerve vrebali gori od smenjenih, gomila ratnohuškačkih bednika, neki od njih i danas ugledni članovi društva, čak i medijski tajkuni, poput istrebitelja dezertera Milorada Vučelića. Podeljeni su otkazi nesrbima i sumnjivim Srbima, punih deset godina Srbija je, različito motivisana, “nakazno drvo neslobode” (Borislav Mihajlović Mihiz) lomila, lomila i na kraju ga polomila. Vratila se na početni položaj, u prvobitno stanje, smrti i patnje, nakon četiri izgubljena rata i nesputanog zla koje je širila sa komandnog položaja u svom glavnom gradu

Da bi izjava bila upućena mojim sunarodnicima u BiH, Srbima u BiH, bila bi jednostavna: Braćo Srbi, birajte drugoga vođu i tražite nove učitelje, tražite nekoga ko će vas učiti da živite u miru i skladu sa ljudima i sa vremenom u kojem živite. Ratosiljajte se tih histerika i ludaka koji su nas doveli dovde i, sva je prilika, ako ih ne zaustavimo da će nas dovesti do samog dna

A đikaju deca u lažigaćama, pod kosom,/ u blatu, među svinjama, među patkama,/ hraniš ih, Srbijo, druže, više prosom, više postom,/ više bajkama, uspavankama, više gatkama,// i pokrivaš ih mrakom što tako teško pada/ da gnev po cele noći do oblaka pali/ bunom iz koliba, polja, vinograda,/ pevajući srcem što sebe ne žali/ niz sedmu rupu na krajnjoj svirali

Priraštaj stanovništva – tako otprilike kažu Maltus i Smit – uslovljen je količinom raspoloživih sredstava za život u jednoj zajednici. Maltus i Smit govore – u stvari džaba kreče – da priraštaj ne zavisi od volje za priraštajem i straha neke zajednice od nestajanja, nego od sila mnogo viših od srpskih „ministarstava sile“, a u Srbiji su sva takva, uključujući Ministarstvo kulture

Samostalna trgovinska radnja iz Palojce već radi na omogućavanju tajnosti glasanja u ovom mestu. Najsavremenije kartonske kutije od oblande, napolitanke i bombonjere se ne bacaju do mart kada će biti racepene i nameštene ko paravani

Ako takav svjetski registar postoji, u njemu je upisan Filip Karađorđević, rođen 1982. godine, sin jugoslavenskog princa Aleksandra II Karađorđevića i unuk jugoslavenskog kralja Petra II Karađorđevića, a od lanjskog oktobra u njega je upisana i jedna beogradska djevojka, slikarica, školovana u Parizu, imena Danica, koja se tada udala za princa i postala princeza (voli li grašak ili ne to samo ona zna). Iako je mlada bila u visokom stupnju trudnoće pri razmjeni bračnih zavjeta i prstenja, to nije smetalo patrijarhu Irineju da ih lično on vjenča. I u Srbiji to proglasiše prvim srpskim kraljevskim vjenčanjem poslije skoro stoljeća

"Iz objekata koji pripadaju Beograđanima isteraćemo antiustavne organizacije Nataše Kandić, Sonje Biserko, Sonje Liht i drugih kojima je malo što primaju ogroman novac iz stranih fondacija i ambasada, već bi da ih stipendira Grad Beograd", konstatuje Milica Đurđević Stamenkovski, najpoznatija Zavetnica