Tekstovi sa tagom: brak

Uvreženo je mišljenje da su brak i ljubav sinonimi, da proizilaze iz istih motiva i da pokrivaju iste ljudske potrebe. I ovo, kao većina takvih mišljenja, ne počiva na stvarnosti i činjenicama nego na praznovjerju. Brak i ljubav nemaju ništa zajedničko, udaljeni su jedno od drugoga kao sjeverni i južni pol, u stvari, oni su sušta suprotnost.

“Ovdje se ne radi o našem vjenčanju, nego o razotkrivanju ozbiljnog društvenog pitanja putem snimanja vjenčanih fotografija i njihovog dijeljenja na Instagramu”

Knjiga “Oni” bavi se onim čime se bavila serija Ingmara Bergmana, to savršeno cjepivo protiv braka, “Prizori iz bračnog života”. Ovo je, međutim, neka vrsta antidota ili kontracjepiva, ali ne nužno zato što se bavi sretnijim ljudima, a ne boljim brakom, nego je Tisjin pogled naprosto takav, kontrabergmanovski, i pritom s jednako dubokim i tačnim uvidima

Urednice portala lgbti.ba su od jednog čitatelja dobile komentar izazvan pojavljivanjem sadržaja sa stranice "Zaustavimo Zakon o Istopolnim Brakovima u BiH Novo" koja se nedavno pojavila na Facebooku. Objavljujemo komentar jer smatramo da je bitno ukazati na govor mržnje u online prostoru, te vas molimo da prijavite ovu stranicu koja širi govor mržnje i dezinformacije o istospolnim partnerstvima.

Ako se obesiš, kajaćeš se; ako se ne obesiš, takode ćeš se kajati; ako se obesiš ili se ne obesiš, kajaćeš se i zbog jednog i zbog drugog. U tome se, gospodo, sadrži sva životna mudrost.

Ovdašnje raspuštenice, za razliku od svjetskih raspuštenica, nakon rastave najčešće žive u nekoj vrsti nametnutog celibata, jer, ako su se već usudile prhnuti iz kaveza i narugati tradiciji trpljenja, onda bar, po prešutnom, a nekad i glasnom shvaćanju okoline, moraju tu slobodu plaćati odricanjem od takve vrste ovozemaljskih užitaka.

Kada bi momak odlučio da želi oženiti djevojku, prvo je pitao nju. Nakon njenog pristanka dogovarali su se kada bi prosci došli kod djevojke. Prosci koje su činili stariji članovi mladoženjine porodice dolazili bi kod djevojke u kuću, i to u vrijeme ručka. Prosci su trebali da uđu u kuću buduće mlade sa metalnom kutijicom koja je na vrhu imala ogledalo ili maramicu u kojoj je bio prsten, i baciti je na siniju. Ako djevojka uzme smotuljak sa prstenom i stavi je u krilo, prihvata ponudu za brak i tada se čestitaju zaruke

Izjasniti se kao peder potpuno je u suprotnosti s većinskim očekivanjem heteropatrijarhalnog društva. Ne može biti ništa drugo osim izražavanje onoga što doista jesmo, nikako ono što društvo očekuje da budemo. To najbolje znaju oni koji su još uvijek u ormaru. Izlazak iz ormara neprijatelj je društvenih očekivanja. I odbijanje koračanja putem koji nam je namijenjen trenutkom rođenja.

U misecima koji su slidili iza rastave provala san još i spavat nedijagonalno nego samo popriko, pa onda naopako, sa nogama na zidu, ta mi je pozicija najdraža jer se najboje kontemplira o životu dok čovik gleda svoje nožne prste na zidu i mrda ih.

"Dajte malo, dajte rijetko i iznad svega, dajte negodujući" glavni je seksualni savjet za nevjeste 19 stoljeća. A ako do seksa dođe, pravite se mrtvi.

Nije lako bilo maršalu Titu posle Drugog svetskog rata. Em je morao da se bori protiv četničkih bandi, em je trebalo podizati zemlju iz pepela, em je krenuo sukob sa Sovjetima i opasnost od invazije na Jugoslaviju, em su mu razni nezadovoljni građani pisali pisma u kojima traže da im predsednik pomogne da reše lične i društvene probleme. Jedan od pismopisaca bio je i izvesni Ivan Ciganović, seljak iz Podravine, koji je drugu Titu uputio poslanicu zahtevajući da maršal pod hitno donese zakon o zaštiti bračnog života koji bi predviđao smrtnu kaznu za žene koje odbegnu od svojih muževa. Kako bi se ovaj gorući problem nekako rešio, Ciganović je u pismu predložio i konkretna rešenja, a sve je počelo, naravno, s ličnim motivima. Naime, druga Ciganovića je napustila zakonita supruga, pa se ostavljeni muž bacio na legislativu i zakonodavstvo. Zanimljivo je da Ciganovićeve ideje, koje su u ono doba delovale potpuno sumanuto, danas imaju verne sledbenike koji su postali prave internet-zvezde, poput Miroljuba Petrovića. Ciganovićevo pismo Titu prenosimo kao dokument jednog vremena

Vilica mog supruga skamenila se i mrvicu kao da se pomjerila udesno kada je prestao čitati. Oči su mu se širom otvorile i gledao me ukočeno, blijed u licu. “Rima i nije baš pravilna”, rekoh mu cinično. “Oprosti što sam te razočarala.” “Ne”, odgovorio mi je. “Nisam razočaran. Očekivao sam sranje.”

“Đavolov rečnik” započet je u jednim nedeljnim novinama 1881, i nastavio je da izlazi neredovno, sa dugim razmacima, sve do 1906. Te godine je njegov veći deo bio objavljen ukoričen, pod naslovom “Cinikov jezikoslovar”, koji autor nije imao mogućnost da odbije, niti sreće da odobri. Da citiramo izdavače ovog izdanja:"Ovaj pobožniji naslov mu je ranije bio nametnut zbog religioznih skrupula poslednjih novina u kojima je deo dela bio objavljen, što je imalo za prirodnu posledicu da su imitatori zemlju već preplavili desetinama "ciničkih" knjiga - Cinikovo ovo, Cinikovo ono i Cinikovo ono treće. Većina ovih knjiga bile su samo glupe, mada su se neke mogle dodatno pohvaliti i bedastoćom. Udruženim trudom, dovele su reč "cinik" na tako loš glas da je svaka knjiga koja je u naslovu sadrži bila unapred ismejana, još pre objavljivanja."U međuvremenu, neki od spretnijih humorista u ovoj zemlji su se poslužili nekim delovima knjige koji su odgovarali njihovim potrebama, i mnoge njene definicije, anegdote, fraze itd. sada su manje-više ušle u opštu upotrebu. Ovo objašnjenje se ne nudi iz taštine potaknute sitnicama, već da bi se predupredile moguće optužbe za plagijat, što uopšte nije sitnica. Ponovivši svoje, autor se nada da će ga oni kojima je delo namenjeno - prosvećeni duhovi koji više vole suvo nego slatko vino, razum nego osećanja, duh nego humor, čist engleski nego sleng - osloboditi optužbi. Upadljiva, i nadamo se ne neprijatna, osobina ove knjige je i obilje ilustrativnih citata iz dela istaknutih pesnika, od kojih je onaj najvažniji učeni i domišljati sveštenik, otac Gasalaska Džejp, S.J., čiji su stihovi i potpisani njegovim inicijalima. Autor proznog teksta veliki je dužnik oca Džejpa zbog podrške i ljubaznih saveta (Embrouz Birs)

Roman Mokrov fotografiše ruske svadbe u poslednjih deset godina, a fotografije koje napravi obično se na društvenim mrežama dele uz # trash. Ipak, fotograf o plodovima svog rada razmišlja drugačije, budući da ni o sebi ne misli samo kao o svadbenom fotografu, već pre kao o umetniku čiji je medijum fotografija. Sa fotografisanjem svadbi počeo je kako bi došao do zarade koje u umetnosti nije bilo, ali je brzo shvatio da mu „egzotični“ ambijenti, te svatovi čija je krv obogaćena alkoholom, pružaju dovoljno materijala za ono što je počeo da zove umetničkim projektom.

Evans se od samog početka trudio da kroz svoj fotografski rad obezbedi istorijski materijal koji bi osigurao i prisustvo drugačijih u razvojnim tokovima društva. Tako je donekle podržao ono što feministička, te kvir teorija odavno pokušavaju, te se pridružio stvaranju drugačijih rodnih modela, čija je uloga pre svega preispitivanje pozicije belog cis muškarca, koji je sveprisutan, te je osnovno oruđe u pravdanju, te jačanju postojećeg patrijarhalnog sistema. Fotografije životnih partnera ostaće kao svetla tačka i pošto društvo bude prigrlilo evoluciju koja mu je neophodna, i kao priča o ljubavi i zajedništvu koje nije znalo, niti prihvatalo, malograđanske komentare.