Tekstovi sa tagom: lgbt parovi

"Pitanje gej identiteta je već duže vremena postalo paradoksalno pitanje, ako ne i nerešivo: gej identitet je istovremeno politički nužan i politički katastrofalan. Gej identitet je nužan, suštinski bitan i neophodan, jer je uvek u opasnosti od nestajanja, potiskivanja i „nevidljivosti". To je identitet koji treba po svaku cenu afirmisati, neprekidno, i to utoliko više ukoliko je i dalje obeležen kao sraman, patološki i devijantan. To je, međutim, i jedan opasan identitet i čak obmanjiv, identitet koji je neophodno odbaciti i kojem se uvek treba suprotstavljati, jer on igra ulogu normalizatora i nadzornika u društvu, jer funkcioniše u cilju zadržavanja seksualne i socijalne razlike, kako u heteronormativnoj kulturi tako i u gej kulturi. To je politički katastrofalan identitet jer dopušta društvu da mirno upravlja seksualnim razlikama i funkcioniše zapravo kao sredstvo za stabilizaciju i konsolidaciju samog heteroseksualnog identiteta (koji bi bio mnogo fluidniji, nestabilniji i nebezbedniji entitet kad ne bi bilo gej identiteta da ga podupire). Ukratko, gej identitet je u isti mah homofobni identitet po svojim totalizirajućim i normalizirajućim posledicama i identitet čija su negiranja, poricanja i odbijanja ništa manje homofobna." Fuko

Postoje zabilježeni primjeri bh. građana/ki koji/e su preko svog partnerskog statusa, odnosno po osnovu spajanja porodice, ostvarili/e prava na boravak u drugim zemljama. Ovdje govorimo o slučajevima partnerstava sklopljenih između LGBTI osoba. Primjera radi, pravo na boravak za bh. građane/ke moguće je ostvariti i u Hrvatskoj prema Zakonu o životnom partnerstvu osoba istog spola. Ostvarivanje prava boravka, privremenog ili stalnog, tretira se kao i u slučajevima heteroseksualnih partnerstava, obzirom da se u oba slučaja pravo realizira po istom osnovu, odnosno po osnovu spajanja porodice. Zapravo je moguće ostvariti i ostale socijalne i pravne privilegije koje se odnose na pravno legitimne partnerske zajednice. A to, naravno, nije slučaj samo sa Hrvatskom, nego i sa svakom državom koja ima riješeno pitanje istospolnih zajednica. Pitanje boravka ovdje se čini primarnim upravo zbog istaknutog statusa stranca/kinje, a osnov spajanja porodice samo je jedan od načina za stjecanje prava na boravak, gdje ni sam status stranca/kinja nije sporan obzirom da se ovdje ne radi o isključivom ostvarivanju prava na boravak, nego o pravu na sklapanje priznate životne zajednice preko koje bi se definisalo pravo na boravak.

Tako se dolazi do zaključka koji bi svim mislećim bićima trebalo da bude više nego logičan: zdravo odrastanje se zasniva na ljubavi i podršci, a ne na tome da li su roditelji gej ili strejt. Seksualni identitet svakako ne utiče na roditeljstvo, te se predrasude ne zasnivaju na nauci, već na ličnim uverenjima onih koji iz straha, ili nekog drugog razloga, za omiljenu životnu alatku biraju mržnju.

Nedavno je na portalu Advocate osvanula serija fotografija, te pitanje: „Poznajete li osobe na ovim slikama?“ Naime, radi se o prizorima sa jednog gej venčanja koje se dogodilo daleke 1957. godine.

Kanadski fotograf Steven Beckly postavlja u drugačiji kontekst stare fotografije istopolnih parova, gradeći nov i savremeni album koji istražuje prošle identitete, odnose i istorije. Izmeštene iz njegove privatne kolekcije, fotografije koje pokrivaju period od 1880. do 1980. godine, kao lični i intimni narativi o prijateljstvu, porodici i ljubavi, korisne su jer pojašnjavaju savremeni queer identitet i vraćaju istoriju u ruke onih kojima pripada.